Büyük küçük her ferdi asırlarca bu yurdun Emekleyip dururken köhne izler üstünde; Sen o kartal pençenle tutup bizi uçurdun Aşılamaz ne dağlar, ne denizler üstünde.
Kurur senin nurunla izleri gözyaşının, Düşmanları titretir çatılışı kaşının. Bir güneş tesiri var o ilâhi başının Karanlıklara düşmüş ümitsizler üstünde.
Sen çürümüş, dağılmış bir cesede can kattın: Mezarından çıkarttın, semalara fırlattın; Yeni baştan şerefli bir âlemi yarattın: Bu derece hakkın var senin bizler üstünde.
Titriyor İstanbul'un sevinçle her bucağı, "Gel!" diyor bir el gibi sana vatan sancağı; Kapanıp öpmek için basacağın toprağı, Bütün şehir bekliyor seni dizler üstünde.
Cuma Ocak 30, 2009 5:57 pm